#8 Wat is nu het eigene van lectio divina als manier van bijbellezen?

In deze aflevering sta ik stil bij twee citaten over lectio divina. Hieronder lees je ze.

Kijk ook hier: https://www.levenindekerk.nl/de-school-voor-spiritualiteit-podcast/

Anselm Grün:

“Doel van de lectio divina is dus om de weg van de ziel naar God te ontdekken en te bewandelen. Het gaat om een steeds diepere ontmoeting met God, zodat we Hem in de dood onbedekt kunnen ontmoeten. Waar het niet om gaat is moralistische conclusies trekken uit de Bijbellezing, maar om dicht bij Hem te komen en in de ontmoeting met God het verlangen naar de ultieme ontmoeting op te wekken. Als we onszelf tijdens het Bijbellezen steeds opnieuw moralistische lessen lezen, overvragen we onszelf. De Schrift wil ons niet in eerste instantie zeggen wat we moeten doen, maar wie we zijn, wat de geheimenis van ons leven is.”

Peter Halldorf:

“Lectio divina is het lezen van de Bijbel dat ons naar binnen meeneemt, door het omhulsel van de letter in de Schrift heen, en dat ons God laat ontmoeten die Geest is. De letter moet je niet loslaten, maar er voortdurend naar teruggaan. Maar letters zijn slechts Gods kleding. De letters moeten hun schil voor ons openen zodat we God zullen vinden. Om God werkelijk te vinden moet je de letter soms durven loslaten. Ontbreekt het ons aan moed, dat ons verlangen naar een grotere nabijheid van Jezus zo vaak onvervuld blijft? Egied van Broeckhoven drukt het in zijn geestelijke dagboek zo uit: ‘Wie zich niet aan liefde en niet aan God waagt, werpt zich op de letter.’”